|
Één van de redenen waarom ik lid ben geworden van de Thunderbirdclub is, dat ik hoopte dat er informatie uitgewisseld zou worden binnen de club. De kennis over onze oldtimers wordt immers steeds schaarser en in Nederland was het sowieso al niet dik bezaaid. Aangezien ik denk en hoop dat meer leden er zo in zitten wil ik graag iedereen "uitdagen" zijn kennis en weetjes te delen. Als je het vervelend vind een stukje te moeten schrijven, nodig ik je uit om je info te sturen naar klik en verwijder SPAM uit het adres. Ik zal e.e.a. verzamelen en uitschrijven zodat het in het blad geplaatst kan worden. Om het spits af te bijten zal ik hieronder een aantal zaken beschrijven die ik zelf ondervonden heb en waarvan ik hoop dat iemand er zijn voordeel mee kan doen. VerwarmingDe verwarming van mijn 57-er Thunderbird heeft het in mijn bezit nooit gedaan. De elektrische ventilator maakte een angstaanjagend geluid en heb ik als eerste aangepakt. De hele unit laat zich eenvoudig uit elkaar halen en nadat ik alles schoongemaakt en opnieuw ingevet had liep hij weer als een zonnetje. Alle slangen zagen er oud uit en heb ik vernieuwd. Maar ook nadat ik de "niet geheel lekvrije" radiator vervangen had door een nieuwe deed de verwarming nog steeds niets. Hoe ingewikkeld kan zo'n verwarming dan zijn?! De aanvoer van warm water loopt vanaf de pomp rechtstreeks naar de radiator. Vanaf de radiator loopt er direct weer een slang richting motor. Echter, bovenop de motor, vlak onder het luchtfilter zit een "raar" vliegende schotelachtig apparaatje. De retourslang blijkt hierop aangesloten en het vliegende schoteltje blijkt een membraanschakelaar.  In mijn ontdekkingsreis door de wereld van de Thunderbird had ik altijd begrepen dat vacuüm van de motor gebruikt werd voor de ruitenwissers. Dat is ook zo, maar het wordt dus voor méér gebruikt. Er gaat namelijk nog een dunne rubberslang naar deze schakelaar. Deze slang blijkt dus een vacuümslang. Op het moment dat hier vacuüm op komt te staan schakelt de verwarming aan.... Tijdens een van onze Europa-tours was onze oude mechanische benzinepomp gesneuveld. Aangezien de benzinepomp gecombineerd is met een vacuümversterker en deze op de oude pomp al stuk was kreeg ik, bij het inbouwen van de nieuwe benzinepomp ook meteen verbeterde vacuüm. Ik had dus water en vacuüm, maar geen werkende verwarming... Wat kon het dan nog zijn? Een duik onder het dashboard onthulde een klein schakelaartje (B5A-18502-B) midden in de vacuümslang.  Als je de hendel van de verwarming op het dashboard heen en weer beweegt, beweegt het hendeltje van dit schakelaartje vrolijk mee. Maar toch: geen verwarming. De dag nadat ik met de verwarming bezig was geweest gingen we naar mijn ouders in Emmen. Mijn vrouw en ik vechten altijd wie er mag sturen in de Thunderbird. Die dag heb ik haar laten winnen zodat ik kon rommelen met de verwarming. Nadat we een stukje op weg waren en de motor lekker warm was dook ik wederom onder het dashboard. Met de hand rommelen aan de schakelaar bleek niet te helpen. Alle andere handelingen die ik kon verzinnen haalden ook niets uit. Uiteindelijk trok ik de vacuümlijn van 1 kant van de schakelaar. Hier stond een sterk vacuüm op! Ik zetten de lijn terug op de aansluiting en trok de andere kant los... In de ene stand van de schakelaar kwam er geen vacuüm door, maar in de andere stand ook niet?! Zou dit schakelaartje dan stuk zijn? Ik besloot de vacuümslang van beide kanten van de schakelaar los te halen en ze tegen elkaar te houden. De Thunderbird vulde zich direct met een zalige warmte! Opgelucht zakte ik weer achterover. Het probleem was boven water. Zoals elke Thunderbird eigenaar weet, moet je met een Thunderbird regelmatig tanken. Ook wij moesten tijdens deze rit even een tankpauze inlassen. Nadat de tank vol was, ging mijn vrouw afrekenen. Op de terugweg vanaf de kassa trok haar gezicht bleek weg en ze riep: "we lekken gigantisch!". Inderdaad bleek er al een hele plas onder de Thunderbird te zijn ontstaan.  Gelukkig bleek het geen olie, maar koelvloeistof. Gauw de kap opengetrokken en de koelvloeistof bleek van onderuit de membraanschakelaar te komen. Hoe los ik dit nou weer op?! Wacht ff.. De schakelaar was altijd vochtdicht en ging open op vacuüm... Wat nou als ik blaas op de vacuümlijn?? En ja hoor. Even blazen en het lekken hield op! Gelukkig heb ik altijd alle vloeistoffen mee, dus snel de koelvloeistof bijgevuld en de reis kon verder. Bij mijn ouders aangekomen bleek, nadat de motor afgekoeld was, de boel toch weer te lekken. Zoekend naar een meer permanente stop en het passen en meten van allerlei attributen, blijkt dat radiatorspul prima past op het gat dat de losgedraaide membraamschakelaar achter liet. TIP:Met een 3/8 inch radiatorplug kun je je motor waterdicht maken! ;-) Inmiddels heb ik een nieuwe membraanschakelaar en heb ik de schakelaar onder het dashboard gerepareerd. Dit schakelaartje is vrij makkelijk uit elkaar te halen en blijkt te werken met een klein blaasbalgje en een soort flotternaaldje. Het balgje bleek lek en heb ik met een druppeltje secondelijm dicht kunnen maken. Zodra ik weer kan rijden (mijn versnellingsbak wordt gereviseerd) zal ik vertellen of de verwarming nu echt op de originele manier werkt!  CarburateurAangezien het luchtfilter op de carburateur een groot deel van het motorcompartiment beslaat is het vaak het eerste dat ik uit de weg haal als ik onder de motorkap wil sleutelen. Maar omdat je onder geen beding rommel in je carburateur wilt hebben is het verstandig deze toch af te dekken. Vaak gebruikte ik een oude doek of een plastic tas of iets dergelijks. Al snel ontdekte ik dat een oud Johma bakje precies paste op de ring waar normaal gesproken het filter rust. TIP:Johma FTW! Better BatteryToen ik ooit, met de motor teruggebouwd, bij het motorrevisiebedrijf terug kwam begon het personeel daar een beetje te mopperen op de iele en veel te kleine accu die ik in de Thunderbird had staan. "Nou heb je zo'n mooie motor en dan ontsier je die met zo'n accu! Koop toch eens een echte!". Ik was het eigenlijk wel met ze eens. Het accuutje leverde ongeveer hetzelfde ampèrage als de originele in 1957, maar het zag er gewoon niet uit. Speurend op het internet kom je de origineel uitziende remake wel tegen, maar dat is er één die kan lekken en die je dus moet onderhouden. Deze accu is in aanschaf met een prijs van rond de 300 dollar al niet goedkoop en dan moet ie nog hierheen. Via via kwam ik op het spoor van de Interstate 29NF-VHD. Met een prijs ergens tussen de 100 en de 150 dollar een stuk leukere aanschaf. Toen een vriend van me ook nog eens een auto in een container hierheen moest halen en de accu erbij geschoven kon worden heb ik besloten die te laten komen. Het resultaat is echt top! TIP:De Interstate 29NF-VHD past precies in het accuvak van de 57 Thunderbird. LED it beIk wilde wat experimenteren met LED-verlichting omdat deze lichtbronnen meer branduren kunnen maken, maar vooral ook omdat ze meer licht kunnen produceren terwijl ze minder verbruiken en vooral minder warm worden. Toen ik met de gecombineerde knipperlichten achter aan de gang ging bleken ze wél te branden als gewone lampen, maar niet als knipperlichten. Er blijkt te weinig stroom getrokken te worden voor het flasher relais om tot actie over te gaan. Niet zo gek als de beide technieken bijna 60 jaar uit elkaar liggen. Op het internet vind je al gauw een LED-compatibel vervanger voor rond de 10 euro. Voordat deze uit de US hier is ben je dan toch al weer snel 20 euro verder. Ik heb uiteindelijk "op de gok" besloten de FLL305 LED te bestellen. Voor 14 euro had ik 'm de volgende dag in huis en hij werkt prima. Later vond ik ook nog FLL552. Die lijkt meer op het origineel. Misschien wil iemand die eens testen? TIP:De FLL305 LED werkt prima voor LED en normale knipperlichten. |